اثر شوری و دما بر خصوصیات فیزیولوژیک جوانه زنی و رشد گیاهچه چای ترش (hibiscus sabdariffa)

به منظور بررسی اثر شوری و درجه حرارت بر جوانه­زنی و رشد گیاهچه چای ترش آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه زراعت دانشگاه گنبد کاووس، در خرداد ماه 1390 اجرا شد. عامل اول شامل 5 سطح شوری (0، 3-، 6-، 9-، 12- بار) و عامل دوم درجه حرارت در 3 سطح (25، 30، 35 درجه سانتی­گراد) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر دما بر ویژگی­های طول ساقه­چه، طول ریشه­چه، سرعت جوانه­زنی و پویایی مواد در سطح یک درصد و بر وزن خشک ساقه­چه در سطح 5 درصد معنی دار بود. همچنین اثر شوری بر تمام ویژگی­های به جز وزن خشک ریشه­چه در سطح یک درصد معنی­دار بود، در حالی که بر همکنش شوری و دما تنها بر طول ریشه­چه، وزن خشک گیاهچه، وزن خشک ساقچه و سرعت جوانه­زنی معنی­دار بود. تجزیه رگرسیونی نشان داد که بیشترین کاهش به ازای هر واحد افزایش شوری در طول ساقه­چه با 38/9 درصد و کمترین کاهش در پویایی مواد با 54/2 درصد مشاهده شد. همچنین بیشترین درصد جوانه زنی و پویایی مواد، در دمای 31 درجه سانتی­گراد حاصل شد. در مورد صفاتی که بر همکنش شوری و دما بر روی آنها معنی­دار بود، کمترین اثر سوء نمک در دمای 30 درجه سانتی­گراد حاصل شد. بنابراین با توجه به نتایج حاصله می­توان بیان داشت که دمای مناسب برای این گونه حدود 30 تا 31 درجه سانتی­گراد تخمین زده شد.